انکار ولایت در غدیر، انکار حکمت خدا

عالمان شیعه اشکالات بسیاری به این تفسیر از کلمه مولا وارد کرده اند و هیچ راه فرار و عذری برای منکران باقی نگذاشتهاند. از جمله اینکه قراین بسیاری در خود خطبه وجود دارند که معنای مولا را به روشنی مشخص میکنند، مثل این که پیامبر اکرم در جملات ابتدایی خطبه می فرمایند «ألست أولی بکم من أنفسکم؛ آیا من از شما به خودتان اولی نیستم» یا اینکه چقدر عاقلانه است که پیامبر صلی الله علیه و آله فقط برای ابراز دوستی به علی به آنان که رفتهاند بگویند بازگردند و منتظر حاجیانی که نرسیدهاند بشوند و در آن گرما آن جمعیت بزرگ را معطل کنند و یا اینکه اگر فقط دعوت به دوست داشتن حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام بود، چرا همه مردم و از جمله خلیفه اول و دوم آمدند و این مقام را به ایشان تبریک گفتند. همه این موارد به روشنی معنای مولا را مشخص میکنند و آن شخصی است که بر دیگران ولایت دارد و مسلماً این کلمه در این خطبه به معنای دوست نیست.

غدیر و حکمت خدا

اما گذشته از همه اشکالات وارده به این تلاش برای انکار ولایت، یک اشکال مهم دیگر نیز وارد است و آن این است که اگر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله آنچنان که عامه میگویند، برای خود جانشینی تعیین نکرده باشند، این مسأله اشکالی به حکمت خداست. چرا که خداوند حکیم هیچ عملی را گزافه و بدون دلیل و حکمت انجام نمیدهد. باید دید هدف خداوند متعال از ارسال رسل و پیامبران از جمله پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم چیست و چگونه این هدف تأمین میشود. قطعا هدف از ارسال پیامبران الهی، ارسال پیام و نقشه راه هدایت به بندگان است، همانگونه که در آیات متعددی از قرآن کریم نیز آمده است[1]. ارسال مکرر انبیاء یکی پس از دیگری نیز به همین علت است. از طرفی دیگر، همه مسلمانان بر این مسأله اتفاق دارند که پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله، آخرین پیامبر و خاتم الانبیاء است. پس باید کسانی بعد از ایشان باشند که دین را به خوبی بشناسند، و با علم الهی خود آن را از تحریف نگه دارند و قطعاً این افراد باید توسط خود خداوند انتخاب شوند. درغیر این صورت، اولاً همه زحمات انبیاء خصوصاً نبی مکرم اسلام صلی الله علیه و اله به هدر خواهد رفت و ثانیاً حکمت خدا زیر سؤال خواهد رفت.

آیا معقول و عاقلانه است که خداوند پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله را بفرستد، ایشان را بیست و سه سال مأمور به چیزی کنند و پس از مرگ ایشان همه چیز رها شود؟ ایشان و پیروانشان 23 سال شکنجه شوند، با آنان جنگ شود، به زحمت بیافتند و بعد از آن هیچ؟ آیا حکیمانه است که بعد از این همه تلاش برای بنیان نهادن نهال برومند اسلام، دین اسلام بی سرپرست و راهنما رها شود و هر روز دستخوش تغییرات و هوسهای واهی خلفا، سلاطین و امیران شود؟ این مسأله به این معنا است که خداوند متعال هیچ برنامهای برای نگهداری و حفاظت از دین عزیزش نداشته است و کاری غیرحکیمانه انجام داده است. وقتی کسی مثل ابوبکر اهمیت تعیین جانشین را متوجه میشود، آیا پذیرفتنی است که پیامبر اعظم صلی الله علیه و اله و بالاتر از آن خداوند متعال این مسأله را متوجه نشوند؟ نعوذ بالله که چنین گمانی درباره خداوند حکیم داشته باشیم. پس انکار ولایت در روز غدیر مساوی است با انکار حکمتِ خداوند حکیم.

الحمدلله الذی جعلنا من المتمسکین بولایة أمیرالمؤمنین علی بن أبیطالب و الائمة علیهم السلام

مولف: عبدالرضا بحرانی

پی نوشت ها

[1]  مانند آیه دوم سوره مبارکه بقره