امام حسین(ع) شهید اشک و عبرت

شهید اشک و عبرت

در طول تاریخ  افرادبسیاری کشته شده اند که یا اصلاً کسی بر آنها نَگریسته ویا افراد خاصی آن هم در مدت کوتاهی بر او گریسته است امّا امام حسین(ع)  همه پیامبران از آدمِ تا خاتم انبیا، و زمین و آسمان  فرشتگان آسمان، اجنّه، حیوانات بر او گریستند.

امام حسین (ع) خود فرمود « أَنَا قَتِیلُ الْعَبْرَةِ لَا یَذْکُرُنِی مُؤْمِنٌ إِلَّا اسْتَعْبَرَ [1]» من کشتۀ اشکم و هیچ مؤمنی مرا یاد نمی‌‌کند مگر آن‌که اشک‌هایش جاری می‌شود.

,ونیز فرمود «أَنَا قَتِیلُ الْعَبْرَةِ لَا یَذْکُرُنِی مُؤْمِنٌ إِلَّا بَکَى وَذَکَرَ.[2]» من کشته اشک هستم و هیچ مومنی  مرا یاد نمی کند، جز آن که می گرید.

 نکته قابل تامل این که اگرچه واژه «العَبره» به معنای «اشک» ترجمه شده است اما با توجه به رسالت امام حسین(ع) که بر اساس عبور دادن بشریت از جهالت به هدایت، از ظلم به عدالت، از زشتی به زیبایی از ولایت شیطان به ولایت الله است امام حسین(ع) را شهید اشک وعبرت» عنوان کرد زیرا در لغت «العَبْرة: الدَّمْعة» «العِبْرة: الاعتبارُ بما مضى [3]» نیز استعمال شده است و «عَبر» و «عِبره» ازماده  «ع ب ر» است.

  بنابراین  امام حسین(ع) را شهید اشک وعبرت است و واقعه عاشورا عرصه «گریستن» و «نگریستن» ،«نالیدن »و «بالیدن »است

اشک برای سیدالشهداء اشک عشق و معرفت، عهد و پیمان است اشکی که نهضت عاشورا را به جانها پیوند زده و جاودان می سازد این گریه ‏ها، خروش بر ضد ستمگران و ابلاغ پیام خون است اشک همبستگی و پیوند با سرچشمه عزت و افتخار است،

اشک در عزای امام حسین(ع) اشک بر مرده، اشک خوارى و درماندگى وبی هدف نیست  بلکه این اشک تجلی حرارت محبت است  پیامبر (ص) می فرماید:«اِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ علیه السّلام حَرارَةً فى قُلُوبِ الْمُؤمنینَ لا تَبْرُدُ اَبَداً.[4]»براى شهادت حسین علیه السلام ، حرارت و گرمایى در دلهاى مؤمنان است که هرگز سرد و خاموش نمی‌شود.» (جامع ا)

 اشک بر سیدالشهداء(ع) حامل پیام ایستادگی و مقاومت در مقابل استبداد، استعمار و استثمار است این اشک گویای همراهی وهماهنگی با مرام و هدف  امام  است. 

امام زمان(ع) نیز می فرماید:«لَئِنْ أَخَّرَتْنِى الدُّهُورُ ، وَ عاقَنی عَنْ نَصْرِک َ الْمَقْدُورُ ،وَ لَمْ أَکُنْ لِمَنْ حارَبَک َ مُحارِباً، وَ لِمَنْ نَصَبَ لَک َ الْعَداوَةَ مُناصِباً،فَلاَ نْدُبَنَّک َ صَباحاً وَ مَسآءً ، وَ لاَبْکِیَنَّ لَک َ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَماً ،حَسْرَةً عَلَیْک َ  [5»   اگر روزگار مرا به تأخیر انداخت و از یاری تو دور ماندم و نبودم تا با دشمنان تو جنگ کنم و با بدخواهان تو پیکار نمایم، هم اکنون، هر صبح و شام بر شما اشک می ریزم و به جای اشک، در مصیبت شما، خون از دیده می بارم .

اشک امروز بر امام حسین تداوم  اشک ائمه معصومین (ع)  واولیای الهی برآن حضرت است اشک پیام هر روز عاشورا و همه جا کربلا  است  را ابلاغ می کند وطبل مبارزه علیه باطل را به صدا در می آورد.

این اشک  از جنس اشکی است که  رزمندگان عزیز ما در دفاع مقدس  ودفاع از حرم اهل بیت(ع) بر گونه جاری کردند و شجاعانه دشمن را خوار وذلیل نمودند.

 پیام این اشک «یا لَیتنَا کُنّا معَکُم.» است  و پیام این عبارت اعلام موضع و جانبداری از برنامه و حرکت  شهدای کربلا و اعلام آمادگی برای حضور در کربلاهای مکرر تاریخ است.

این اشک آنقدر مهم و محبوب است که پیامبر(ص) فرمود:«یا فاطِمَةُ! کُلُّ عَیْنٍ باکِیَهٌ یَوْمَ الْقیامَةِ اِلاّ عَیْنٌ بَکَتْ عَلى مُصابِ الْحُسَینِ فَاِنِّها ضاحِکَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ بِنَعیمِ الْجَنّةِ[6].»فاطمه جان !روز قیامت هر چشمى گریان است؛ مگر چشمى که در مصیبت و عزاى حسین گریسته باشد، که آن چشم در قیامت خندان است و به نعمتهاى بهشتى مژده داده مى شود.

یا فاطِمَةُ! کُلُّ عَینٍ باکِیَةٌ یَومَ القِیامَةِ إلاّ عَینٌ بَکَت عَلى مُصابِ الحُسَینِ» اى فاطمه! همه چشم ها در روز قیامت گریان است جز چشمى که بر مصیبت هاى حسین بگرید.

 امام رضا(ع)  نیز فرمود: «إِنْ بَکَیْتَ عَلَى الْحُسَیْنِ (ع)حَتَّى تَصِیرَ دُمُوعُکَ عَلَى خَدَّیْکَ غَفَرَ اللَّهُ لَکَ کُلَّ ذَنْبٍ أَذْنَبْتَهُ[7]»:اگر بر حسین بگریى، چندان که اشک هایت بر گونه ات جارى شود، خداوند تمام گناهانت را مى آمرزد.

مطلبی از حجه الاسلام والمسلمین نجفی روحانی 

^[1] کامل الزیارات، ص:10

^[4] احادیث الشیعه ، ج 12، ص 556